فیلم خوبی نیست. مشکلات اساسی فیلم نامه ای داره. بعد از مرگ پدر اون بچه عه، باید غم ببینیم که نمی بینیم و باید تبدیل این غم به فراموشی رو ببینیم که نمی بینیم. باید وابسته شدن بچه عه به عموعه رو ببینیم که نمی بینیم. شخصیت پردازیِ کارکتر اصلی فیلم بد نبود اما با قصه ضعیف اون هم نابود شد. بنظرم میتونست فیلم خیلی بدی نباشه اگه توجه بیشتری به سه المان اصلی فیلم میکرد. نخست شخصیت پردازی پسره. دوم فیلم نامه ی ضعیف بخصوص در پرده اول فیلم. و سوم که البته مشکل خیلی از فیلمهای امسال هم هست، شروع سریع فیلم. جدیدا نمی فهمم چرا فیلم ها تازه از دقیقه پنجاه، شصت شروع میشن. فیلم باید توی همون پنج دقیقه اول قصه خودش رو جلو ببره و بیننده رو با فیلم درگیر کنه که نمیکنه.
